Նախագծային ուսուցման շաբաթ՝ արդյունքներ և անելիքներ

Վերջին տարիներին մեզանում նախագծային ուսուցումը դարձել է մեր առօրյան: Իսկ ահա միայն նախագծային շաբաթը կրթահամալիրի ընձեռած հերթական հնարավորություններից մեկն էր: Նախատեսել էի իրականացնել երկու նախագիծ՝

• «Ցտեսություն» ուսումնական-տոնական նախագիծ
• Հայրենագիտական – ճանաչողական ճամփորդություն Մաստարա գյուղ, Մաստարայի Սուրբ Հովհաննես եկեղեցի, Թալինի բերդ, Սուրբ Կաթողիկե եկեղեցի

Մինչ նախագծային շաբաթվան անցնելն արդեն սկսել էինք աշխատել ամենամյա դարձած «Ցտեսություն» ուսումնական-տոնական նախագծով: Սակայն մի կողմից սովորողների՝ այլ նախագծերին, հասարակագիտական ստուգատեսին և առարկայական ֆլեշմոբերին մասնակցությունը, մյուս կողմից՝ դասավանդողի բազմազբաղությունը, դանդաղեցնում էին նախագծի աշխատանքների ընթացքը: Ուստի պիտի հավաստեմ, որ մարտի 21-25-ը սպասված ժամանակահատված էր՝ նախագծին լայն թափ հաղորդելու համար: Աշխատանքները ծրագրեցինք կազմակերպել

• Դպրոցում ուսումնական աշխատանքով
• Առցանց, այդ թվում՝ սովորողի էլեկտրոնային հասցեով, ֆեյսբուքով

Աշխատանքային երկու ձևերն էլ հետաքրքիր էին և անսպասելիություններով լի: Հենց աշխատանքի ընթացքում պարզվեց, որ երկրորդ տարբերակն ավելի գործուն է, միայն նրանով, որ իմ շրջանավարտների մի մասը մեկնել էր Վրաստան, մի ուրիշ մաս՝ այլ մեկօրյա ճամփորդությունների, և նրանց ֆիզիկական ներկայությունը դպրոցում անհնար էր լինում: Այստեղ է, որ բերկրանքի, ուրախության առիթ ես ունենում՝ գործ ունենալով պարաճանաչ, պատասխանատու սովորողի հետ: Դե, իսկ կենդանի շփման դեպքում հնարավոր է դառում յուրաքանչյուր սովորողի հետ անհատական աշխատանք իրականացնել, մոտիկից ճանաչել նրան, նրա նախասիրությունները, շփվելու, մտերմանալու, միասին կատակելու ու զրուցելու պահեր ապրել: Լավ է, երբ զուտ մարդկային շփման հետ մեկտեղ հնարավոր է դառնում նաև ուսուցման գործընթացն իրականացնել առավել ազատ ու անկաշկանդ միջավայրում: «Ցտեսություն» նախագիծը լավ առիթ էր սովորողի համար բլոգավարությունը խթանելու, սեփական բլոգը թարմացնելու, կայքում, երթակայքում տպագրած նյութերը բլոգ տեղափոխելու, շտկումներ ու խմբագրումներ անելու համար:

Նախագծի առավելություններից կամ առանձնահատկություններից մեկն էլ նրա շարունակականությունն է: Աշխատանքները այսօր էլ շարունակվում են, և սովորողների պատումները օր օրի ավելի հետաքրքիր են դառնում: Ահա այդ պատումները.

• Կրթահամալիր, որ փոխեց մտածելակերպս... Լաուրա Սարիբեկյան
• Կրթահամալիրը իմ կյանքի մասնիկն է. Դավիթ Կիրակոսյան
• Ցտեսություն, իմ դպրոց. Հռիփսիմե Սվազյան
• Մեր դպրոցի սովորողները հավերժ Սեբաստացի են. Էրիկ Նիկողոսյան
• Իմ կրթահամալիրը իրավունք է տալիս. Տիգրան Բոյաջյան
• Կրթահամալիրն իմ մի մասն է... Ստելլա Բարեղամյան
• Ցտեսություն, իմ դպրոց. Ժենյա Դավթյան
• Ցտեսություն, իմ կրթահամալիր. Թամար Հակոբյան
• Հրաժեշտ իմ դպրոցին. Մարիա Պանովա
• Երանի հնարավոր լիներ... Ինեսսա Դավթյան

Երկրորդ նախագիծը ճանաչողական, հայրենագիտական ճամփորդությունն էր Մաստարայի Սուրբ Հովհաննես եկեղեցի, Թալինի բերդ, Թալինի Սուրբ Կաթողիկե եկեղեցի: Մասնակից սովորողների ոգևորությունը մեծ էր: Նրանցից շատերը առաջին անգամ պիտի լինեին Թալինում: Գուցե դրանով էր պայմանավորված նախապատրաստական փուլում նվիրումով աշխատելը: Մինչ ճամփորդությունը սովորողները համացանցով ուսումնասիրություններ իրականացրին, ծանոթացան տեղանքին ու տեսնելիք ճարտարապետական կոթողներին: Կրթական փոխանակումների շրջանակում էլ որոշեցինք այցելել Մաստարա գյուղի դպրոց, ճանաչել նրանց ու պատմել մեր մասին, կրթահամալիրում իրականացվող ծրագրերի, այլընտրանքային ուսուցման, մեդիակրթության մասին: Որքա՜ն կարևոր են հասակակից սովորողների շփումները: Ուսուցչի համար ավելի մեծ բերկրանք չկա, երբ տեսնում է, թե տառացիորեն մի քանի րոպեների ընթացքում ինչպես են ձևավորվում այդ շփումները: Մեր այցն անսպասելի էր, հանդիպման նախնական պայմանավորվածություն չունեինք, դրա համար էլ իբրև ուսուցիչ՝ տպավորված էի թե՛ դպրոցի ուսուցչական կոլեկտիվի և թե՛ սովորողների պատրաստակամ վերաբերմունքից: Մինչ եկեղեցի հասնելը մեզ ուղեկցող ուսուցիչների ու սովորողների հետ գյուղում քայլարշավ իրականացնելով ՝ հնարավոր եղավ հետագա մի քանի պայմանավորվածություն ձեռք բելել: Այսպես՝ քանի որ գյուղի շրջակա բարձունքներին շատ են սրբավայրերը, մատուռները, որոշեցինք մայիսի 28-ի բարձունքի հաղթահարման նախագիծը համատեղ իրականացնել՝ տեսնելով Սուրբ Ստեփանոս Նախավկայի, Ճգնավորի և էլի մի քանի պահպանված ու խոնարհված մատուռներ: Ահա կայքում հրապարակված աշխատանքները.

Նախապատրաստական փուլ և հայտ

• Թալինի Սուրբ Կաթողիկե եկեղեցի
• Քաղենիի ամրոց, կամ Թալինի բերդ
• Մաստարայի Սուրբ Հովհաննես Եկեղեցի
• Հայտ և մասնակիցների ցուցակ

Ճամփորդությունից հետո սովորողների լուսաբանումներ

• Մենք՝ Թալինում — Լաուրա Սարիբեկյան
• Ճամփորդություն դեպի Մաստարա և Թալին — Արամ Գեղամյան
• Մաստարա գյուղն ու նրա մարդիկ — Սոնա Կիրակոսյան

Իբրև ուսուցիչ՝ ուզում եմ ամփոփել, թե ինչ տվեց ինձ այս նախագծային շաբաթը:

• Սիրով ու նվիրումով աշխատելու անհրաժեշտ խթան
• Նոր մարդկային շփումներ, հանդիպումներ
• Իմ սովորողների հետ նոր մտահաղացումներ իրականցնելու հնարավորություն
• Կարդալու, հետազոտելու, որոնելու ու բացահայտելու նորանոր առիթներ
• Նախագծային ուսուցման հնարավոր զարգացումներ: