ნუ გაივლი და ნუ გეჩქარება, პრობლემაა ახლა გადაწყვიტე...

სასწავლო კომპლექსის დირექტორის დღიურიდან

სებასტია-ბაგრატუნიაც გადაკვეთის გზის ხითზე დიდი ვებ რეკლამაა "ნუ გადადიხარ", როგორც ჩანს, არ შემაჩერებს, მე ველოსიპედით ვარ, სიჩქარე მოგროვებული, მარჯვენა ხელი ავწიყ, დარწმუნებული გამოვდივარ ისაკოვის გამზირზე, აქ არის რუსული ეკლესიის პლატფორმის ფერდობებზე მწვანე-ყვავილიანი, არარატ მთის ლამაზი ხედი...არ გადავდივარ, ვჩერდები, არ მეჩქარება...

ნუ გადადიხარ, არ ვიცი ეს რეკლამა რა მომსახურეობა-პროდუქტს თავაზობს ჩემს ყურადღებას, მაგრამ მე ვამბობ ნაე ფრობლემა, გადაწყვიტე... შეჩერდი, დატოვე სხვა საქმეები მერესთვის, მაგრამ ეს ერთი შენი პრობლემაა, ეხლა უნდა გადაწყვიტო, ნუ გადიხართ გვერდით, ნუ იგნარირებ, მუდმივ დაკავებულო ადამიანო... გუშინ მოხრილი ხის გვერდით გავიდნენ მუშებმა, მათი ხელმძღვანელი, სკოლის ხელმძღვანელი...მებაღე...ყველას ეჩქარება, გვერდით გადიან, ყველა დაკავებულია, ხე დარჩება შემდეგისთვის...გადავწყვიტე ყველას უკან დავუძხო, ნუ გადიხერ, ეს პრობლემა გადაწყვიტე, გადაწყვიტე როგორც საკუთარი პრობლემა, და მერე გადი... ნუ მიდიხარ შეჩერდი, გადაწყვიტე, დაეხმარე.

გუშინ, მარმარილოს დარბაზში ჩემთან მოვიდნნ საშუალო სკოლის ჟურნალისტებმა...

-როდის შეგვიდლია ინტერვიუ ავიღოთ თქვენგან...?

ახლავე, მარმარილოს დარბაზის ცენტრში. ჩართეთ ჩამწერი...

წაიკითეთ ჩემი ბლოგი, თქვენი სასწავლო კომპლექსისი დირექტორის სიტყვა-მოლოცვა, შეშფოთება, წინადადება მიმართვა, მოაიმინეთ ჩემი თხოვნა, ნუ მიდიხართ, შეჩერდით...

- "შანთის" დილის პროგრამისთვის როდის შეგიძლიათ ინტერვიუ მოგვცეთ,- მეკითხება ჟურნალისტი.

- ახლავე, მობრძანდით, როდესაც ბანგლადეშში მოხვალთ...

- როგორ უნდა შეიცვალოს სკოლები?,-მეკითხებიან...

- გახსნით,- ვუპასუხე,- რაც დაკეტილია, ჩაკეტილია, რაც ადამიანიგან გაუცხოებულია იმის გაღებით-დაბრუნებით ადამიანს, საზოგადოებრივად...

- უკაცრავად, როდის შემიძლია თქვენთან მოსვლა...?

- აქ ვდგავარ, ველოსიპედით ვარ, ან ფეხით, ეხლა. მოხვედით? გისმენთ...

- აქ? ახლა...?

- დიახ, აქ ახლა, ნუ ნიდიხართ...

ჩემს ირვგლივ კი, მარჯვნივ-მარცხნივ ისმის.

- ახლა ამის ადგილი არ არის, მერე ვილაპარაკებთ, როდესაც დრო იქნება, როდესაც თავისუფალი ვიქნები...

არა და არარ, ყველაზე ოპერატიული რეჟიმი ჩართეთ, ნუ მიდიხართ, ახლა გადაწყვიტეთ, ახალ სასწავლო წლის დაწყება მსუბუქი და გადაწყვეტილებებით იყვეს.

ჩემს დაბადების დღეს შეთანხმებული ვართ, რომ გახდეს მიზეზი და ერთად არაგაწზე ბიურაკან-ამბერდში ჩავატაროთ ერთად, არაგაწი გადავლახით... ახლა ჩემ მეგობარ გევორგას და არმინე თოფჩიანის დახმარებით უნდა გამოვაქვეყნოთ " სიმაღლის მიღწევის" დასაწყისის ერთ-ერთი პროექტი, როგორც ჩემი დაბადების დღის საჩუქარი...სებასტეცი-არა სებასტაცი... ბლეიან თუ ჰოვჰანისიან...

5 სექტემბერს ტრადიციულ სასწავლო აღლუმს მე ვღებულობ როგორც ნანატრი საჩუქარს, ყველაფერი მაქვს, ეგ დღე მაკლია, თავის ფერებისთ-ხმებით, დღესასწაულით... დღესასწაულზე კარგი საჩუქარი... არის, ნუ მიდიხარ, ახლა ერთი პრობლემა გადაწყვიტე და მე როგორც საჩუქარი გამომიგზავნე... წვიმა, ამბობენ, არ იგვიანებს, სექტემბერის პირველ დღეებში მოვა... ჩვნი მიწა, ჩვენი ფერდობები, ტყები დარჩა მშრალი...

თბილი შეხვედრა მქონდა დაწყებითი სკოლის პირველ კლასელებთან. სკოლის ფერდობებს ახალი რეჟიმი მოაქვთ, დილიდან საღამომდე საშხაპით წყალი...და ასე მუდმივ, და ბანგლადეში, სასწავლო კომპლეექსის ირგვლივ იქნება ინგლისური გაზონი, გახდება ჩემი სამყარო-ფერი ფორმა... მხატვერი არენ შაჰნაზარიანი გუშინ საღამოს 7 საათზე დამირეკა ხელოვნების სკოლის მწვანე ფერდობებიდნ, მის შემდეგ მიქაელმა დამირეკა, მერე ვაჰრამა, მოგვიანებით ქნარიკ ნერსისიანმა, ბოლოსკი ხელოსნების ჯგუფის ხელმძღვანელმა... რა კარგია, რომ ჩვენ არ გავიარეთ უბრალოდ, მხოლოდ არ ავაშენეთ,  ნახეთ რა სასტიკი გზა გაიარა ჩემი პარტნიორი #181 სკოლიდან მწვანე გახადა მიუწდომელი, შეღება, დააბორდიურა-დააასვალტა... და რა სუბუქება ერთი პატარა მიწასთან დაკავშირებით... ახლა მე გავდივარ მათ ღობის გვერდით?...მათი?...გავდივარ?...

ზარა არაქელიანი სკოლა-ბაღის მშობლებთან-მეგობრებთან ერთად 30 აგვისტოს დაიწყეს ბახშიანის ბაღში... იმ აზრისგან, რომ სასწავლო კომპლექსის უმცროსი სკოლების საერთო მეცადინეობები ჩატარდება ეზოებში, ბაღებში, სკვერებში... მიხარია... დაკარგული მქონდა კონტაქტი, გავდიოდი ჩვენ სკოლების გვერდიდან... ახლა არ გავალ, ფეხით ან ველოსიპედით არ გავალ, მივიღებ ჩვენს დილის მეცადინეობებზე... დღე მშვიდობისა ჩემი სამყარო, დღე მშვიდობისა , ბანგლადეშ, და ეს კეთილი გაიზარდოს სომხეთში... სხვა ქვეყნებში...

აშოტ ბლეიან