კიდევ ერთხელ, იგივე თემა

შეფასების საკითხებზე საუბრის გაგრძელების ახალი შესაძლებლობაა მე -9 კლასის ერთობლივი გამოცდების შესახებ განცხადებაა. და რატომ არიან განსაკუთრებით დაფიქსირებული სომხურ ენაზე.

 

როდის, როგორ სწავლობენ ბავშვები დედა ენას. ან ადამიანი როგორ სწავლობს უცხო ენას, როდესაც სხვა ქვეყნებში მოუმზადებელნი არის? ერთის მხრივ, სიტყვიერ გარემოში ადამიანი სწავლობს ენაზს, საკომუნიკაციო უნარ-ჩვევები პედაგოგის გარეშე, თავისებურად, იწყება საუბარი. მეორეს მხრივ, რა თქმა უნდა, არ შემიძლია ვთქვა, რომ ოჯახს აქვს როლი ბავშვის მშობლიური ენის შესწავლაში. საუბრის უნარების პირველი ეტაპია ოჯახი, ბავშვთა განვითარების პირველი ეტაპი (თვითგანათლება) ხორციელდება ოჯახში. დედა-მამა-ბებია-ბაბუა უფროსი დის-ძმის როლი სიტყვიერ გარემოს ჰქმნის.

 

ეს არის ცნობილი ფაქტი, როდესაც ბავშთან საუბრობენ "მისი ენით", ამ დროს ბავშვი მოგვიანებით იწყებს ლაპარაკს, სიტყვის ფორმა, გრამატიკული ფორმა შეცდომებით იწყებს სწავლას. იმ დროს როდესაც ბავშთან სწორად ლაპარაკობენ, ბავშვი სტორად და ადრე იწყებს საუბარს. მაგრამ ყველა ბავშვს, ვისაც არ აქვს ჯანმრთელობის პრობლემები ლაპარაკობენ სურვილის შესახებ, აზრს გამოხატავენ, უსმენენ-პასუხობენ.

 

ბავშვის-მშობელის ამ სამუშაოსთვის არავინ ნიშანს არ დევს, პასუხისმგებელობაზს არ სთხოულობს მშობლისგან "არადამაკმაყოფილებელი" შედეგისთვის.

 

სკოლაში მშობლიური ენის სწავლებას საპატიო ადგილი აქვს. სახელმწიფო სტანდარტების მიხედვით მიხედვით "სომხურ ენას, ლიტერატურას" პირველი ადგილია გამოყოფილი, პროგრამის ნორმატიული მოცულობაით მაქსიმალური საათი. საგანმანათლებლო პროგრამებით 9 წლის განმავლობაში სწავლობენ მშობლიურ ენას, როგორც საბაზო განათლების ძირითადი მოთხოვნება. კურსდამთავრებული სრულად ჰქონდეს შესაძლებლობა სომხურის კომუნიკაცია. ა. ლიტერატურულად, ლამაზი წერილობითი შექმნა წინადადება, ბ.მოისმინოს და გაიგოს სხვისი სიტყვა, გამოხატოს თავისი აზრები და შეხედულებები, გ. სრულყოფილად და ექსკლუზიურად წაიკითხოს და გამოხატოს აზრი, დ. გაიგოს სხვადასხვა სირთულე, შედარებით ვრცელი წერილობითი ტექსტები, ე. დაწეროს საკუთარი ტექსტი და წაკითხული უცნობი ტექსტი, ზ. დაწეროს საკუთარი ესეები, ი. განსაზღროს ლიტერატურული ანალიზი,

 

განსაზღროს მხატვრული ღირებულების ლიტერატურა დაბალი ხარისხის შემოქმედებისგან". შემდეგ, სხვადასხვა შემოწმებების და გამოცდების დროს აღმოჩნდება, რომ საგნის ნიშანი არ ემთხვევა ბავშვის საგნის ცოდნას. ბავშვების ოცდაათი პროცენტ ღებულობს არასაკმარისს. მიუხედავად ამისა "ლამაზი" სიტყვის შეფასება ძნელია.