დიახ, განათლება ახლა დიდი გამოწვევაა...
Primary tabs
დავოსში არ ვყოფილვარ, მაგრამ ახლა, ფლორენციიდან ჩვენი მასწავლებელი ვიგენ ავეტისასთან ვისაუბრეთ, შევთანმხდით, არატესი შეიძლება გახდეს სასწავლო დავოსი...Alibaba Group-ის დამფუძნებელს ჯექ მაილს არ ვიცნობ, მაგრამ მინდოდა, დავოსში მსოფლიო ეკონომიკური ფორუმის სიტყვა "სოვთ" გავიხსენო.
განათლება დღეს დიდი გამოწვევაა. თუ ფორმა და საგანი არ შეიცვალოს, 30 წლის შემდეგ პრობლემა გვექნება. ჩვენი საგანმანათლებლო მიდგომის საფუძველი, რომელიც ჩვენ ვასწავლით ჩვენს შვილებს, მოდის ცინა 200 წლებიდან. ჩვენ ვერ ვასწავლით ჩვენს ბავშვებს მანქანებთან კონკურენციას. ისინი უფრო ჭკვიანი არიან.
პედაგოგები უნდა შეწყვიტონ სწავლების ცოდნას. ჩვენ უნდა ვასწავლოთ უნარ-ჩვევები, ის რაც მანქანები ვერ მიაღწევენ. ჩვენ უნდა ვასწავლოთ ჩვენი ბავშვებს "სოვთ" უნარები: ღირებულებები, რწმენა, დამოუკიდებელი აზროვნება, ჯგუფური მუშაობა, სხვების მოვლა. ეს არის "სოვთ" ნაწილი. ცოდნით, ვერ გადმოვცემთ ის.
ამიტომაც უნდა ვასწავლოთ ჩვენი ბავშვებს სპორტი, მუსიკა, ფერწერა, ხელოვნება, დარწმუნებული ვიყოთ, რომ ადამიანი განსხვავებულია და განსხვავსება. ყველაფერი რაც ჩვენ ვასწავლით, უნდა განსხვავდეს იმისგან რაც აკეთებს მანქანა. უნდა განსხვავდეს. თუ მანქანა უკეთესად გააკეთებს რამეს, ამაზე ჩვენ მოსაფიქრებელი გვექნება.
"ალიბაბა" ჩვენ სასტავლო ბანგლადეშში არ ყოფილა...თარგმნეთ ის ჩემთვის, ნიმუშისთვის და როგორც მოწვევა გაგზავნეთ... მობრძანდით ერევანში, მა იუნ, "მხითარ სებასტაცი" სასწავლო კომპლესში, ბლეიანის სკოლაში... მადლობას გიხდით ჩვენ საავტორო პედაგოგიკის, როგორც "სოვთ", მაღალ პოდიუმიდან წარდგენის და შეფასებისთვის. და ჩემი ჩვენი ცხოვრება, შემოქმედება, ჩვენი არსების ფაქტი, "სოვთ" საავტორო წარდგენა, ყოველ დღე ჩვენი ღია თითოეული ჩვენი ღია კარით, სასწავლო კომპლექსის სასტუმრო სახლებით, ბევრისთვის, მათ შორის სახელმწიფო ოფიციალურ პირებისთვის გუშინ, დღეს და ხვალაც მათ არ აქვთ ეგ ღირებულება...მოდი, დაგვეხმარე სასწავლო კომპლექსი-საგანმანათლებლო ბაღი - გავავრცელოთ როგორც ქსელი...ჩვენი ქალაქის მერი, როგორც გუშინ ყოფილი, ასეც დღეს არჩეული...ჩვენი მდიდარი ოლიგარხი სამველ ალექსანიანი, რუბენ ვარდანიანი მიუწვდომელი, გაუგებარი არიან. ერთი თავისი ახალი უფლებამოსილებით, მეორე მისი შემქმნელი, სხვა საერთაშორისო "სოვთიდ"...
"დპირში", სასწავლო ბლოგებში ჩვენი პედაგოგიკის სებასტელი ავტორების მიერ, ბანგლადეშის რეალობა, ბლეიანის სკოლის წარდგენა, ჩემი დღიურის 1583-ის ჩანაწერით, სხვა არის ალიბაბას მილიარდერის სიტყვა დავოსისგან, როგორც მის მიერ აღწერილი "სოვთ" უნარები, ხელმისაწვდომია ჩვენი პეტროსისთვის...მაგრამ ჩვენი ასე მიუწვდომელია...აი ახალი ერთი დღის ისტორია მარიეტ სიმონიანის იუთუბზე, შაბათს სამშობლომცოდნე პროგრამის ფარგლებში, ფეხით ვიარეთ სოფლიდან სოფლამდე, სკოლიდან სკოლამდე, ამჯერად არარატის ხეობით, არაგაწით რათა გადავცეთ... სინამდველეში ის, რაც ალიბაბას ყველაზემდიდარი ამბობს, მიუწვდომელია, შორია, არ არის... ის რაც ჩვენ ვაკეთებთ ყოველ დილით ეს ძალიან ხელმისაწვდომია...და რამდენი წელია ასეა...ჩვენ და ჩვენი საქმე, ჩვენი პედაგოგიკა თავის "სოვთით"...ასე არის, როგორც ალტერნატივა აგრეთვე დავოსისთვის, ჩვენი რევოლუცია პოლიტიკური და ეკონომიკური ცვლილებებით, სულიერი განათლებაც ასე, როგორც ხედვა დავოსიდან "ალიბაბა გრუპია", როგორც დირექტივა განათლების სამინისტროდან, მთავრობის პროგრამიდან გამოსული...
სასწავლო კომპლექსის 5-ე კლასელი ავაგ არაქელიანთან ერთად გავიარეთ შირაკის ოლქის თალინი, კასპის ხეობა, ერევანში დავბრუნდით გიუმრით, იერუხოვის ტაძარით, ნახეთ / სულ 2019 წლის იანვარში მოსულა საგანმანათლებლო კომპლექსში, ნახეთ რამდენი რამე აღმოაჩინა, როგორც არატესის სასწავლო ცენტრის ხელმძღვანელი სმბატის მხარდაჭერით მასწავლებლები ვარდანთა უღელტეხილი ნახეს, ზამთარში თოვლიანი ოკეანე...
საღამოს სახლში კიდევ ერთხელ ვფიქრობდი. მივხვდი, რომ 2019 წლის იანვარში ჩემს ცხოვრებაშიც რევოლუცია მოხდა. დღეს მე შემიძლია დარწმუნებით ვთქვა, რომ ჩემი ყველაზე მნიშვნელოვანი ნაბიჯი გადავწყვიტე, ავირჩიე ჩემთვის ყველაზე მეგობრული გარემო, თბილი ატმოსფერო, სადაც ყველა მიყვარს და ყველას ვუყვარვარ... მადლობას გიხდით სითბოსთვის, ყოველდღე ახალ ძალას მაძლავთ...
განათლება, დიახ, ბატონო პეტროს, არის გამოწვევა, მაგრამ ასეთი...რომ ასე არა ყურადღებიანი ვართ ოცდაათი წის განმავლობაში ერევნის ბანგლადეშის დანგრეულობაში ერევნელი პედაგოგების საავტორო "შემოქმედი მობილური სკოლის" სოვთის მიმართ...განათლება გამოწვევა არის, მაგრამ ასეთი: ცოდნის და მეგობრობის დამაკავშირებელი... ასი წლის წინ ჰოვჰანნეს თუმანიანის ტკივილი...ჩემი ტკივილია...
ქვეყანა გვაქვს არ ვიცნობთ, ისტორია გვაქვს არ ვიცნობთ, ჩვენ გვყავს ხალხი, არ ვიცნობთ, გვაქვს ლიტერატურა, არ ვიცით, ჩვენ გვაქვს ენა, არ ვიცით.
ვფიქრობთ. რა დიდი ნაკლებობაა ცარიელი გეოგრაფიული იგნორირება, რომ არ ვიცით ჩვენი ქვეყანა. ჩვენ არ გვესმის, ამის გამო რამდენი არ ვიცით. იმიტომ რომ ქვეყანაა, რომელიც განმარტავს ქვეყნის ისტორიას, ლიტერატურას, ხელოვნებას და ეკონომიკური მდგომარეობას და ხალხის ტიპს და სულს. ის გადაწყვეტს ხალხთა ბედს. მისი ხასიათის გაგების გარეშე ვერ გავიგებ წარსულს, არც მომავლის გავიგებთ...
ეს გეოგრაფიული უცოდინრობა ... ეს არის გამოწვევა. ამ გამოწვევაზე წეს აგრეთვე ცნობილი სკულპტორი მასიმო ლიპი, რომლის წერილიც მთლიანად ჩემს ბლოგზეა, და შეგიძლიად წაიკითხოთ. ჯექ მაილის ეს გამოსვლა იქნება მეორე
Համար:
- 628 reads
