"DPIR N:9"

Կրթության նպատակների և դպրոցի նպատակների մասին դեկլարացիաներ
Դպրոցների միության աշխատանքային փորձից, որը ղեկավարում է Դեբորա Մայերը

Կրթության նպատակների մասին դեկլարացիա

Կրթության խնդիրը երիտասարդ մարդկանց մեջ այնպիսի ունակություններ և սովորություններ զարգացնելն է, նրանց այնպիսի գիտելիքներ տալը, որ ժողովրդավարական, արդար և իրավահավասար հասարակությանն աջակցելն ու դրա զարգացումը նրանց համար անհրաժեշտություն դառնա: Դա նշանակում է, որ երեխաների մեջ այլազանության, արդարության և փոխադարձ հարգանքի նկատմամբ հակումը պետք է ամրապնդենք:

Մեր երեխաներն իրենց տեսակետը պետք է ունենան և պետք է կարողանան դա հիմնավորել, բայց դա կիրթ անեն՝ գիտակցելով, որ յուրաքանչյուր մարդ սեփական կարծիքի իրավունք ունի: Դրա համար նրանք լավ տեղեկացված պիտի լինեն, կարդալ ու գրել կարողանան, իրենց հիմնավորումները պարզ ու համոզիչ արտահայտել կարողանան և ուրիշների փաստարկները լսել կարողանան:

Այդ նպատակների համար մեր դպրոցում պատրաստ ենք մանրամասն զրույցների վրա ժամանակ ծախսել, եթե նույնիսկ դա շռայլություն թվա: Յուրաքանչյուր իսկական հասկացվածություն ժամանակ է պահանջում:

Կրթության ամենաբարձր չափորոշիչներին պետք է ձգտենք, բայց դրան զուգահեռ ինքներս մեզ հաշիվ պիտի տանք, որ արդյունքն ամենատարբեր միջոցներով կարող է արտահայտվել: Մեր շրջանավարտներն իրենց հնարավորությունները ցուցադրելու հնարավորություն պետք է ունենան, իրենց ուժերի նկատմամբ շատ վաղ վստահություն ձեռք բերեն:

Երեխայի մտքի և սրտի զարգացում. քննադատական մտածողության ունակությունների ձևավորում, հասարակական ակտիվություն։
Ընդգրկման խորությունը գերադասելի է լայնությունից (լավ է քիչ, բայց խորը). ծրագիրն ընդգրկում է հիմնական հասկացողություններն ու ունակությունները, որոնք ուսուցանվում են արվեստի, շրջակա աշխարհի հետ փոխազդեցությունների, մարդու ուսումնասիրության ինտեգրացված դասերին:
Երեխաների հանդեպ ուշադրություն. մանկավարժական բոլոր գործողություններն ու որոշումներն իրականացվում են՝ աշակերտների հետաքրքրություններից ելնելով, նրանց իրենց սեփական հայտնագործություններն անելու, սեփական փորձից ելնելով՝ սեփական եզրակացություններն անելու տարբեր հնարավորություններ են տրվում:
Տեղական ինքնակառավարում. ըստ հնարավորության բոլոր որոշումները տվյալ ընկերության կողմից կոնկրետ իրավիճակից ելնելով են ընդունվում: Թեմաների, մեթոդիկաների ընտրությունը դպրոցի տնօրինության և կոլեկտիվի ձեռքին է:
Քաղաքացիական ակտիվ դիրքորոշման դաստիարակություն. տարբեր նախագծերով, փորձառություններով դպրոցը կապված է իրական կյանքի հետ:
Գնահատման բազմազան ձևեր. իրական խնդիրների լուծման, նախագծերի իրականացման, թղթապանակների ստեղծման ընթացքում երեխայի առաջընթացը վերլուծելով՝ աշակերտի արդյունքների գնահատմանը շատ մարդիկ են մասնակցում, նաև նրա ինքնագնահատականն է հաշվի առնվում:
Վստահության մթնոլորտ. դպրոցում տնային, ոչ ֆորմալ մթնոլորտ պիտի տիրի:
Բազմագիտակություն և հասարակական պատասխանատվություն. մանկավարժը լայնածավալ գիտելիքների տեր և դպրոցում միասնականության ոգին պահպանելու ընդունակ մարդ է:
Ուսանելու և դասավանդելու համար անհրաժեշտ ռեսուրսներ. դպրոցի բյուջեի բաժանումները պետք է նրա արժեքներն ու քաղաքացիների ցանկություններն արտահայտեն, բոլոր ֆինանսական հարցերի լուծումը դրանից է կախված:
Դպրոցը ժողովրդավարական իրավահավասար միության մոդել է: Այստեղ յուրաքանչյուրին՝ անկախ տարիքից, ռասայից, լեզվից, առողջական վիճակից, հարգում են, գնահատում, անհավասարության ցանկացած դրսևորվում արմատախիլ է արվում։

Իսկական կրթությունը տեղական պայմաններից, դպրոցի, դասարանի առանձնահատկություններից կախված ցանկացած ձև կարող է ընդունել։ Բոլոր նորամուծությունները մշտական խորհրդածությունների և իրավիճակի վերագնահատման արդյունք են: Սովորույթների և նորմաների պահպանումը չէ գլխավորը: