Լուսինե Ալեքսանյան
Արտյոմ Բոյաջյան

Ֆիզիոթերապիան հատուկ կարիքով երեխաներին հանրակրթություն ներառելու արդյունավետ ձև

Հատուկ ուսուցումը պահանջում է հատուկ պայմաններ և մոտցում:  Յուրաքանչյուր երեխա տարբեր է իր մտավոր և ֆիզիկական կարողություններով, ուստի յուրաքանչյուրի զարգացմաան համար պայմաները, հասարակություն ներառելու ձևերն էլ տարբեր են: Դպրոցի խնդիրն է ապահովել կրթություն բոլորի համար` բացառելով ցանկացած տեսակի անմատչելիություն:
Կրթահամալիրում սովորում է տարբեր հենաշարժողական և կոորդինացիոն խնդիրներ ունեցող 30 երեխա, որոնցից 20-ը մանակական ուղեղային կաթվածով:

Կային սովորողներ, ովքեր ամենատարբեր պատճառներով դուրս  էին  մնում հանրակրթական ուսպլանով նախատեսված մարմնակրթության դասերից, ինչը անընդհատ մեր տեսադաշտում էր և մտահոգությունների տեղիք էր տալիս: Մարմնակրթության դասավանդողները փորձում էինք մշակել ամենատարբեր մեխանիզմներ, ինչը կնպաստեր հատուկ կարիքով երեխային  ներառելու մարմանկրթության դասերին: Սակայն վերջինս այն արդյունքը չէր տալիս, ինչ կուզենայինք ունենալ:  Այս էր պատճառը, որ նախաձեռնեցինք ունենալ բոլոր չափանիշներին համապատասխան  բուժական ֆիզկուլտուրայի սենյակ և մասնագետ, ինչը հնարավորություն ընձեռեց  սովորողի կարիքին համապատասխան մազմակերպելու մարմնակրթությունը: Փորձը ցույց է տալիս, որ երեխաների ֆիզիկաական վիճակը, ինքնազգացողությունը  անմիջականորեն ազդում է նրա հոգեկան վիճակի, մտավոր կարողությունների վրա: Պարապմունքնների միջոցով երեխաները ձեռք են բերում վստահություն իրենց կարողությունների նկատմամբ, դառնում են ավերլի առույգ:  Լավանում է ոչ մաիայն ֆիզիկական  վիճակը, այլ նաև բարձրանում է ուսման որակը:

Ֆիզիոթերապիան տվյալ դեպքում նպաստում է  երկու կարևոր խնդիրների լուծմանը.

• հատուկ կարիքով երեխաներին ներաումը հանրակրթություն (մարմնակրթության դասեր)
• ֆիզիկական վիճակի լավացումը, ինչն էլ իր հերթին նպաստում է մտավոր կարողությունների ակտիվացմանը:

Աշխատում եմ մանկական ուղեղային կաթվածով կամ հենաշարժողական համակարգի խնդիրներերով, աուտիզմով և մտավոր հետամնացություն ունեցող երեխաների հետ: Բուժական ֆիզկուլտուրան նպաստում է նրանց մոտ զարգացնելու ֆիզիկական ունակությունները, ճարպկությունը, ճկունությունը, դիմացկունությունը, դրական է ազդում ուշադրության կենտրոնացման, կոորդինացման վրա, ձևավորում է  կարգապահություն, բարձրացնում է ինգնագնահատականը: Հենաշարժողական համակարգի խնդիրներ ունեցող երեխաների մոտ զարգացնում է նաև ախտահարված կենտրոնների աշխատանքը: Կախված հիվանդության բարդության աստիճանից` թուլացնում է լարված մկանները, տարբեր նեղ մասնագիտական վարժությունների միջոցով զարգացնում թուլացած կամ թերզարգացած մկանները:

Ամեն երեխա պահանջում է անհատական մոտեցում:  Յուրաքանչյուրի համար մշակում եմ անհատական վարժությունների համակցված շարք: Աշխատանքին մասնակցում է նաև ծնողը: Լինում են ցուցումներ, որոնք ծնողի օգնությամբ և հսկողությամբ երեխան կատարում է նաև տանը: Փորձը ցույց է տալիս, որ  աշխատանքի այս ձևը ավելի արդյունավետ է: Բուժական ֆիզկուլտուրան պահանջում է  երկարատև, հետևողական, համառ և համբերատար աշխատանք:

Հաջորդ քայլը, որ նախատեսում ենք իրականացնել, դա լողուսուցումն (ջրաթերապիան) է: