Աշոտ Տիգրանյան          

Հեռավար ուսուցում. առավելություններ  հիմնախնդիրներ

Հեռավար ուսուցումը երկու գլխավոր խնդիր ունի` 1. բոլոր ցանկացողների ուսուցում առանց տարիքային սահմանափակման հանրակրթական պարտադիր կրթության չափորոշիչների շրջանակներում. 2. արտակարգ ընդունակություններ դրսևորած սովորողների ուսուցում՝ անկախ վերջիններիս հաճախած կրթական հաստատությունից: Երկու դեպքում էլ անհրաժեշտ է և ապահովվում է ուսուցման անընդհատությունը, անհապաղությունը և առաջադրանքների էվոլյուցիոն բարդացումը:

Հեռավար ուսուցումը երկու գլխավոր հիմնախնդիր ունի`
1. օրենսդրական հնարավորության (ՀՀ օրենքը «Կրթության մասին») պայմաններում ենթաօրենսդրական մեխանիզմների բացակայությունը.
2. ՏՀՏ կիրառման նեղ դաշտը գիտելիքային և տեխնիկական պատճառներով:

Երկու դեպքում էլ մենք գործել և գործում ենք կրթահամալիրային հնարավորությունների առավելագույնով («Քայլեր են ձեռնարկվելու հեռահար (հեռավար) ուսուցման համակարգի ներդրման և դպրոցների էլեկտրոնային ցանցի ընդլայնման ուղղությամբ` նպատակ հետապնդելով 2012թ. ապահովել բոլոր հանրակրթական դպրոցների ընդգրկվածությունը հեռահար ուսուցման համակարգում», ԿԶԾ, կետ 647): Նախորդ տարիներին հեռավար ուսուցումը կրթահամալիրում կիրառվում էր մարզերում սովորողների հետ և առանձնահատուկ դեպքերում անհատական ուսպլանով սովորող փոքր թվով երեխաների հետ աշխատելիս (կրթահամալիրում պետական աջակցությամբ իրականացվող «Պատանի հետազոտողի և ստեղծագործողի հանրապետական հեռակա դպրոց» ծրագրի շրջանակում), իսկ այս տարվանից փորձարկվում է հեռավար ուսուցումը՝ որպես ստացիոնար ուսուցման մեթոդ, երբ սովորողը և դասավանդողը բացի անմիջական շփումներից հաղորդակցվում են նաև ինտերնետային կապի միջոցով: Անմիջական և էլեկտրոնային շփումների առավելությունների զուգորդումը ոչ քիչ դրական արդյունքների է հանգեցրել, որոնցից մեկը կներկայացնի 9-րդ դասարանի սովորող Մանե Գևորգյանը: Իրականացվող մշակումներն օգտակար կլինեն մյուս դպրոցներում կիրառելու համար (կրթահամալիրի 2009-2012թթ  Զարգացման ծրագիր, հավելված 7): 2-րդ հիմնախնդրի լուծման նպատակով կրթահամալիրում կազմակերպվում է ՏՀՏ անվճար ուսուցում դասավանդողների, ծնողների և այլ կրթօջախներից տեղափոխված սովորողների համար, ինչպես նաև իրականացվում է կազմակերպչական և ֆինանսական աջակցություն համակարգիչներ ձեռք բերելու նպատակ ունեցող դասավանդողներին:  

Կրթահամալիրում գործողություններ ենք ծավալել երկու ուղղություններով`
1. ստեղծել և անցումային շրջանում պահպանել ենք համապատասխան ենթակայքը.
2. գնահատել ենք (հասկացության սահմանային բովանդակությամբ և ծավալով) դասավանդողների և սովորողների մասնակցությունը կրթության այս բաղկացուցչի ստեղծմանը, արժևորմանը և ծավալմանը:

Երկու դեպքում էլ գլխավոր արգելքը մտածողության իներցիան է և հեռավար ուսուցման ջատագովների քանակական սակավությունը:
Որպես ավարտ երկու լատինական մեջբերում. «Res, non verba» (գործ, ոչ թե խոսք), «Suaviter in modo, fortiter in re» (ձևերի մեջ վայելուչ, գործերի մեջ հաստատակամ): Երկու դեպքում էլ խոսքը հետևողական գործի մասին է, առանց որի ծաղկուն այգին էլ անապատ կդառնա: